Lumabo man ang isipan
Hindi man malaman
Kung umaaraw o umuulan
Kung anong oras o buwan
Hindi naman makakalimutan
Sa aking pusong timtiman
Ang tunay kong kayamanan
Ang pamilyang aking tahanan
Silang magsisilbing isipan
Kung manlabo na itong tuluyan
Silang magsisilbing katawan
Kung manghina na akong tuluyan
Hindi ko man makilala ang pangalan
Kahit hindi ako maayos makipagkwentuhan
Alam ng aking puso na ikaw ang siyang minamahal
Sa kaloob-looban ng aking puso ikaw ay magtatagal
Mga masisiglang busina ng hari ng kasada
Habang binabagtas ang mataong kalye ng Maynila
Hatid-hatid ang mga estudyante sa eskwela
At sa trabaho naman ang mga manggagawa
Ngunit ang gobyerno'y pilit na buburahin
Ang mga tsuper at komyuter sa kasaysayan natin
Parang kasinungalingan na lamang ang namamayani
Sa bayang ang mga lider ay bingi at mga nasa laylayan ay pipi
Tutulan natin ang pagbura sa mga hari ng ating kalye
Dahil kapag ang ating mga tsuper ay tuluyang sinisante
Ang mga kalsada natin ay magiging miserable
Pagkat hindi na tungo sa modenisasyon ang biyahe
I'll just be your best man, I guess
But that doesn't mean I'll love you any less
Always know that you're my greatest
I just don't fit the wedding dress
Through and through, I'm your best friend
Your shoulder to cry on when you're heart's been broken
But I'll only be on your life's weekends
Because you only see us as friends
Maybe it's because you wish I were the girl of your dreams
Or maybe it's because I am not a shiny pearl of the seas
I will not be the one you'll hold hands in front of a priest
And seal it with "I dos" and altar's kiss
I just wish my love for you will be free
Flying, soaring up above like the birds from the tallest tree
I hope you know that I'll love you till I die
We're just afraid to give it a try
Mga kumukutikutitap na abot-taingang ngiti Noong tayo ay mga bata pang mumunti Umiindayog sa mga tugtog pang-Pasko Habang nakapila’t humihingi ng aguinaldo
Dating payak at karaniwang pagsasalu-salo
Sabayan pa ng inosenteng pagtingin sa mundo
Kasama ang pamilyang kumpleto at buo
Ang sarap balikan ng mga nagdaang Pasko
Sa matuling pagtakbo ng oras at panahon
Mga kasiyahan sa nilimot at atin nang binaon
Sadya bang nagbago na ang selebrasyon
O mahirap nang pasiyahin mga puso natin ngayon?
Ngayong Pasko, kaliwa’t kanan na ang suliranin
Ang pagdanak ng dugo sa Gaza, Palestine
Ang mga taga-Congo na tahasang inaalipin
Ang mga tsuper ng tradisyunal na jeep ay sisisantehin
Magiging matamis pa rin kaya ang mga tsokolate?
Magiging malinamnam pa rin kaya ang nakahandang putahe?
Makapagpapahinga pa rin ba sa biyahe pauwi
Pauwi sa nakaraang mga Pasko na siyang minimithi
Sa pagdaan ng nagmamadaling takbo ng buhay
Ang Pasko nga ba ay nagbagong tunay?
O sadyang tayo na ang binago ng panahon?
Kaya’t sinasaliksik ang lalim at saysay ng kagalakan taon-taon
Isang makamasang araw sa ating lahat, mga Isko at Iska!
(Wow kala mo may readers talaga ako AHAHAH. Practice lang!)
AHHH 2nd year na ako sa PUP. Can you believe it? Because I can. HUY! Naadik na ang mga bakla sa HUY at KIMMY na 'yan nagkakahawaan na kami.
Anyways, sobrang daming ganap ever since tumtuntong ako sa second year era ko as a Broadcasting Student. This has become an era of growth, of limitless possibilities, and of venturing outside the box. Hala si rule of threes!
Pero, ayan, second year na mas marami na kaming courses related sa broadcasting na. Kaya talagang pasabog ang mg learnings at activities. Pero meron pa ring GEED na 'yan pero bet ko naman sila.
NIGHT SHIFT
Let's start with our schedule na talaga namang pang-gabi era na ang mga accla. Kasi may schedule na kami ng 6PM to 9PM at 3PM to 6PM. Face to face ito kaya nakakaloka ang pagbiyahe sa gabi.
During the first times na gabi ang uwi ko sinasabayan ako ng nanay ko umuwi. Sabay kami sumasakay sa Cubao. Pero eventually nasanay na rin ako bumiyahe mag-isa pauwi. Napaka-traffic nga lang.
I think proud na ang 14 year-old self ko na alam ko na bumiyahe ngayon.
BROA COURSES
Ang BROA courses namin ay grabe na. Meron na kaming Writing and Production for Broadcast Media. Magkahiwalay na subject siya ha so may writing sessions and lectures kami. Plus may production classes, which is very technical and scientific.
Crush ko rin pala prof namin. Okay judge me na. Gusto ko na kasi ng older guys at may trabaho na. Guys, be practical. Pero ayun siguro ang babaw ko talaga kasi na-inlove ako nung natawa siya sa pag-i-introduce yourself ako.
Ang sabi ko lang naman ay ako ay 19 year old stunner from Marikina. And my expectation is that I want to be a documentarist in the future so I want to learn from his expertise to become a reponsible, sensible, and incerdibel storyteller. Dahil naniniwala ako na bawat tao may kwento, at bawat kwento may kwenta.
Kaya ayan natawa siya sa akin. Pasabog ko naman kasi lagi.
Plus 'yung Communication and Media Theories, Media Ethics, and Media Laws. CMT okay siya sa akin, elaborate ko later. Media Ethics parang joke time lang siya actually. Media Laws pigaan ng brain cells talaga.
DZMC-YCG Audition
Nung nalaman ko na kailangan ng credentials sa Curiculum Vitae kaya naman si bakla. Game face on na sa pagsabak sa org life.
Plano ko na talaga sumali ng YCG wala kasi ang hirap ng audition talagang sinasala ang talent. HALA SI TALENT PORTION PALA. Pero andami rin kasing matututunan sa pagsulat ng balita at in over-all production. Kaya go talaga ako dito.
Nag-register ako nun mga Wednesday na. Actually pasabog na rin talaga mga sagutan ko sa forms. Queen of adjectives, alliteration, and rhyming ang atake ko diyan.
Tapos ang first phase ang kaloka, ginawa ng November 1. Kaya si bakla after magpunta ng sementeryo ay nag-writing challenge agad ng news. Maganda news na napunta sa amin kasi may flow na agad akong naisip kaya madali siya about sa first F2F airing ng YCG after 3 years.
Second phase ay news anchoring ng English at Filipino. Nadalian ako sa Filipino pero so far suprisingly okay rin naman ang English. Gusto ko pa rin mag-field reporter naman. Or sa showbiz reporter na ako talaga.
Sa third phase ay disk jockeying. So far dito ako nadalian kasi it's a test of personality and voice. So far naman kaya ko makipag-banter sa other personalities ko. Ang hindi ko malilimutan dito ay ang pag-ko-connect namin sa isaw at kabayo bilang pang-intro. Nag-talk dirty to me girl outfit ako nito at boogsh pasok sa banga naman.
Sa fourth phase naman ay interview. Dito rin ako nadalian kasi madaldal talaga akong tao. At gustong-gusto ko pag-usapan sarili ko. So ayun naglapag ako ng quotes here and there para magpa-impress. Pero talagang masungit at walang reaction sila habang ini-interview ka. Pero kiber lang ako 'no. Mas supladita kaya 'to KIMMY!
Nakapasa ako sa YCG at nakapasok sa Writing Department. Aba ewan ko na lang talaga kung hindi. 60 na tula yata pinasa ko sa portfolio 'no at mga dabest 'yon 'no.
TK
Tiki-Tiki naman for today. Ayan So Teatro Komunikado naman ang sunod kong in-audition-an. Actually wala nga akong na-receive na updates from them. Narinig ko lang kay Aizzel na audition day na pala kinabukasan kaya wala akong preparations whatsoever.
Kung hindi ako nagtanong malamang hindi ako nakapag-audition.
May pasok pa kami non the dqay before ng audition kaya nakakaloka pagod pa ako. Ang aga pa dahil 10AM call time ko.
Pag dating ko doon medyo delayed pa dahil nag-earthquake drill daw kinemberlu. Kaya medyo late na. So chinika-chika lang kami ng mga members na nagbabantay sa auditionees. First time din uli nila magpa-audition ng face-to-face.
So ayun na nga mga 1 hour or mahigit yata ako naghintay. Kasi 10AM ako dumating pero sumalang ako mga 12NN na. Kasabayan ko pa mga freshie 'di ba. Hindi naman nalalayo ang face ko sa fresh. Fresh from the burol. KIMMY. Ayan so mga baguhan pa sa mundo ng PUP ang mga kasama ko.
At ang nakasabay ko noon na sumalang sa mga levels ay mga taga BAPR mga Advertising and Public Relations sila. At freshie din. Ang isa ay walk-in auditionee at ang isa ay nag-register pero dapat mag-ba-back-out. O 'di ba ang interesting parang libro naman.
Tapos nabanggit ko nga 'di ba na may dalawang levels. Ang una ay gigisahin ka ng mga members at pangalawa ay sa mga execs or executives, sila 'yung mga officers ng organization.
Sa unang level. Sinabihan agad kami na mababa ang energy grabe naman. Ako mababa ang energy? Baka lumalaklak 'to ng cobra? KIMMY lang. Ayun interview-interview ang atake ganyan. Sino ka? Anong ulam ka? Fast talk ka na ba?
Ganyan tapos may improvisation acting kami. Ang atake raw ay pag nagsabi ang direk namin na magbago ng genre dapat magbabago rin acting namin. At ito pa may mga gamit na random na nakalagay sa lamesa sa likod. Ang twist ay gagamitin namin ang napiling item pero not as the item itself. For example hanger ang kinuha ko, hindi ko siya pwedeng gamitin na hanger dapat as kutsilyo kunwari ganern.
Ang atake napapalaugh si ate girl ninyo habang nag-a-acting. Paano ba naman kasi biglang nag-horror (na ang rinig ko ay chorus, bakit naman chorus? Teatro ka sumali teh hindi sa choir) tapos biglang nag-shift sa action. Napalaughter talaga si watashi wa. Kasi sabi ko may mumu doon sa gilid tapos nung action biglang naghagis ng bomba.
Tapos ayun pala napagalitan kami kasi hindi raw kami serious with serious films. Naiyak nga 'yung isa e kasi binaboy raw namin 'yung art, which is I understand naman kaya nag-sorry ako seriously. Tapos ayun binali ko rin pala 'yung hanger kasi ginawa ko siyang kandila kunwari.
Basta ang chaotic ng acting session at patawa-tawa kami at ako especially. Tapos 'yung isang part ng acting ay emotions naman. Kung masaya, malungkot, galit, takot, at nakalimutan ko yung isa naumpog kasi ako kahapon sorry na ha. Ayan ang ganap then nagsabi kami ng number tapos pinag-plus tapos iyon ang binunot na linyang i-a-acting namin. Ang nabunot ay "Pinaparusahan na tayo!" Ayan nag-actingan naman kami this time mas serious at mas professional ang atake pero wala e na-disappoint na sila.
Well 'di ko na i-di-detail at baka maging nobela pa ito masyado.
Sa level 2 ayan mga execs na. Mas dry ang atake ng tanungan. So ayun disappointed na naman sila dahil hindi namin naintindihan ang certain instructions. Well, mga ate gutom na 'tong mga 'to 'no. Saka pagod kakatayo nang isang oras naman. Saka wala talaga kaming kain pa no'n at pina-process pa ang panggigisa ng una.
But in the end naging close ko 'yung dalawang nakasabay ko. Sabi ko nga sa kanila na best friends ko na sila e dahil may collective trauma na kami.
Ayan in the end hindi ako nakapasa sa teatro, which is apparently dahil daw sa mga kasama ko but I don't regret meeting them naman. Siguro hindi ko lang talaga time pa. Anyways, ito nga pala 'yung sinayang niyo. Babalik na lang ako next year kala niyo ha. Sabi nga ni late anchor na si Mike Enriquez na "Hindi ko kayo tatantanan!"
F2F
Ayan nakakapagod din nang sobra ang face-to-face 'no. Nangayayat ako nang sobra. Ang hirap din umisip ng susuot pag walang unifrom kaya paulit-ulit na lang. #ProudOutfitRepeater. Saka sanay na rin ako sa Pureza, Anonas St., at sa COC. Parang second home na talaga siya. Ayoko lang mag-commute nang umaga lalo na pag Monday. Para kang sardines in a can. OA naman. HAHAHA.
Mass Society Theory Report...
Balik-Sinta...
Dokyu...
Org Life...
Prod Life...
Tumatandang paurong
Ang mundong balatkayong pasulong
Mga bomba at balisong
Hinahagis sa inosenteng hingi ay tulong
Ang mundo ay nililito at nililihis
Ng bansang animo'y nagmamalinis
Kunwaring tupang maamo ang bihis
Pero wangis ay lobong mabangis
Mga batang sigaw ay saklolo
Sa mundong bingi sa pagtulong nang totoo
Pinabayaan na ba talaga sila
Ang bansang pangalan ay Palestina
#FreePalestine
Tandang Pananong
Sagutin ninyo ang mga nagtatanong
Tandang Padamdam
Subukan niyo namang makiramdam
Tandang Pananong
Ba't n'yo kami pinapatay, kinukulong?
Tandang Padamdam
Mga utak at sikmura ay kumakalam
Tandang Pananong
Karapatan namin ay isusulong
Tandang Padamdam
Kami'y titindig at makikialam
Tandang Pananong
Kami'y sisigaw at hindi bubulong
Tandang Padamdam
Diwang makabayan 'di mapaparam
Tandang Pananong
Sa laban na ito'y 'di uurong
Tandang Padamdam
Ilaw ng aktibismo'y di lumamlam
I do not believe romance exist for me
I believe it ceased to exist inside of me
It only exist for people who are bestowed with beauty
It only exist for people within heteronormativity
Am I not attractive or it's my lack of romance friction?
Am I not for love or is it my social isolation?
Or is it because romance only exists in the universe of fiction
In the realm of endless human creation and imagination
If romance exists, I hope it does, I hope it finds its way to me
If it does not, at least I will die believing that it's not for me
A romantic love that is flattering, fulfilling, and fleeting
A love that ceased to exist in my life that is slowly fading
Humihinga sa ilalim ng tubig
Sumisigaw nang walang nakaririnig
Kumakantang walang tinig
Nagmamahal ng walang pag-ibig
Isang malaking kabalintunaan
Isang maliit na 'di pagkakaunawaan
Isang mahirap mapagkatiwalaan
Isang mayaman sa kasawian
Pagbali-baliktarin man ang mundo
Ang mundo ay hindi man lang nalilito
Pagdugtong-dugtungin man ang tao
Ang mundo ay hindi pa rin magkakasundo
Ang buhay may simula
Ang buhay may hangganan
Ang buhay may saya
Ang buhay may kalungkutan
Ang buhay may sigla
Ang buhay may kahinaan
Ang buhay ay may ganda
Ang buhay ay may kapintasan
Ang buhay may bida
Ang buhay may kalaban
Ang buhay ay mapaglaro
Ang buhay ay sadyang ganito
What if I’m not gay?
Would it pass like a normal day?
Will my life be a child’s play?
Would people be mindful of what they’ll say?
What if I am straight?
Will I receive love not hate?
Will I find my soulmate?
Without being criticized by state
Question run wild in my head
Wondering what lies ahead
Is there a rainbow waiting at the end?
Or will I be hidden instead?
PS: The original poem that I have written when I was in 9th Grade was nowhere to be found. So, I recreated, reimagined, and reconstructed this poetry now. However, it still captures the essence of the first one.
Ang lihim na matagal kong ikinubli
Sa puso kong bumbilyang napupundi
Nabuksan tulad ng Kahon ni Pandora
Hanggang kainin ako nang buo at sa akin ay wala ng tinira
Ang patalim na nakatarak sa dibdib kong duguan
Ang patalim na sinaksak ng multo ng nakaraan
Mga sugat kong hindi pa naghihilom taon na ang lumipas
Ako’y buhay pa ngunit para ng bangkay na hinihintay maagnas
Sa takipsilim ay akin na bang matatagpuan
Ang katihimikan, kapayapaan, at kapatawaran
Nang mga hinanakit ko ay mawala na ng tuluyan
Nang kahit papaano ako, tayo ay maging masaya naman
Sipain ang mukha
Tadyakan ang natitirang pag-asa
Ingudngod sa putik ng kalsada
Ano pa? Gawin mo na
Punitin ang takdang aralin
Hitsura ko ay kutyain
Basagin ang salamin
Ano pa? Hindi na tao ang tingin sa akin
Kulang na lang ay kumuha ka ng kutsilyo
Sa akin ay isaksak nang tuluyan nang patay na ako
Dahil hindi na ako tatawaging buhay pa
Kung kaluluwa ko ay nasa libingan na
Pilipinas bakit ang hirap mong mahalin
Ika'y nagpapakadusta sa mga suwail
Mga leeg mo ay gano'n na lang kung kanilang sakalin
Ika'y nagpapaalipin sa mga taksil
Pilipinas bakit ang hirap mong ipagtanggol
Gagawin nilang pambayad ang mga sanggol
Nais nilang sipain at patayin ang mga mahihirap
Habang ang mga mayayaman ay nagpapakasasa sa alapaap
Pilipinas ang hirap mo'y hirap din namin
Bawat sugat mo ay dobleng hapdi sa amin
Bawat luha mo ay hagulgol ng bayan natin
Bawat sigaw mo ay nagpapaalab ng galit namin
Madaling araw bumangon
Para aking maipon
Pangarap ko sa munting garapon
Pipila nang maaga
Sa bukang-liwayway ay mauuna
Para sa pangarap kong sigla
Magtitiyaga sa init ng umaga
Magbabanat ng buto kahit bata
Para sa pangarap kong ginhawa
Nakaluhod na nagsusumamo
Hawak-hawak ang butil ng rosaryo
Sambit ang nag-iisang panalangin
"Sana ako ay Inyo na pong kunin"
Aking isip, puso, at kaluluwa
Umaawit ng isang himig ng panalangin
Ako ay papanawin dito sa lupa
Sana'y munting tinig ko'y dinggin
Hapis at tangis sana'y magwakas
Alak sa kalis ay makalampas
Yaring panalangin kong madalas
Matuldukan kapalaran kong malas
Sa mata ng iba
Kilos ko'y kakaiba
Taliwas sa nakikita
Kaya hindi makapaniwala
Tingin nila sa bawat kilos
Isang pagmamalabis
Lagi ko raw binubuhos
Sandaang porsiyentong pawis
Masyadong maligalig
Masyadong umiibig
Masyadong galawgaw
Masyadong magaslaw
Kung sa mata nila ay ganoon ako
Sa salamin ang nakikita ko
Isang taong magtatagumpay
Sa kabila ng maraming pagsablay
Walang hinto ang pagbuhos ng ulan
Binabayo pa ng pag-ihip ng hangin
Dala ng habagat na nararamdaman
Ang aking bawat siphayo at dalangin
Ang daluyong na marahas na humahampas
Habang ang baha ay patuloy na tumataas
Binubuno ang aking natitira pang lakas
Hindi man lang ako nakaligtas at nakalikas
Abot-dibdib na ang baha nang sumuong
Wala man lang sa aking tumulong
Dala-dala ang natitirang pag-asang lumaban
Bago ako malunod at agusin nang tuluyan
Mga taong nakahiwalay sa lipunan ng realidad
Utak ay malayo at kung saan-saan napapadpad
Mga bakasyong engrande at lumilipad-lipad
Nakasarado ang mga pitaka at nakatikom ang palad
Hindi makatayo at hindi makalakad
Mga paang sa lupa ay 'di sumasayad
Nasanay na laging nakatingkayad
Dahil sa pribilehiyong nagpatingkad
Mga may taong may pilak na kutsara't tinidor
Samantalang ang iba sinisinghot na lang gamit ng pintor
Ang lipunang nahahati sa dalawa dahil nagbubulag-bulagan ang kunsintidor
Kaya't nalulubog nang nalulubog ang mga kapatid nating nasa laylayan na mga sektor
Putol ang mga panulat
Tikom ang mga bibig
Boses ay namamalat
Sa usapin ng pag-ibig
Kapos-palad na naglalakbay
Tanawin ang magkakahawak-kamay
Samantalang naglulupasay
Ang pusong nag-iisang nabubuhay
Kung hindi ako nilikha para magmahal
Sana ang puso ko'y inyo nang tinanggal
Para hindi na maging isang hangal
Na maghintay sa pag-ibig na hindi naman dadatal
Ayaw ko na tumanda
Mas mabuti pang pumanaw na
Nang mayroon pang sigla
Kahit pa marami pang "sana"
Mabuti pang maaga
Mayroon pang alaala
Mayroon pang gugunita
Kaysa mapuno lang ng pagkadismaya
Ayaw ko na tumulad pa sa mga matatanda
Na araw-araw bugnutin, tila nilisan na ng tuwa
Gusto ko baunin ang mga ngiti at tawa
Sa kabilang buhay, kung saan ako ay magpapahinga
Mga estrangherong may pinagsamahan
Dating magkakilala at magkadaop ang mga palad
Mga estrangherong may pinag-awayan
Dating nagtatawanan, ngayon ay kapus-palad
Ang dating magkalapit ay lumalayo naang loob
Ang bangkang sinasakyan ay unti-unti nang tumaob
Maisasalba pa ba ng maraming lumulutang na salbabida
O baka lumubog na lang na poot, hinanakit, at lungkot ang dala
Kung maisusulat natin muli ang ating salaysay
Marahil ay huwag na lang sana simulan
Sa simula palang ay lumakad na tayo sa magkaibang tulay
Para wala ng estranghero ang magdusa at masaktan
hurt people hurt people
end the cycle, end the ripple
better people better circle
end the battle, end the trouble
Nanaghoy sa sariling tula
Dumudungaw sa dayuhang lupa
Nangangarap ng kakaibang paghanga
Malabong magtagpo ang ating mundo
Ang tahanan ko ay karagatang tago
Lupa ang siyang tinatapakan mo
Hanggang nakaw-tingin na lang ang puso ko
Sabi nila na wala raw luha ang mga sirena
Ngunit sa pagkirot ng dibdib kong sumisinta
Kumintal sa aking mga mata ang hinagpis
Nang masdan ko ang aking pag-ibig na lihim at lihis
Ang daming nangyaring sa nakalipas na apat na buwan - mula Marso hanggang ngayong Hunyo. Nako, handa na ba ang mga mata ninyo para basahin ang mala-nobela kong pagkukwento. Ngayon lang nagkaoras
My Birthday
Syempre, nag-birthday ako ano ba naman kayo? March 3 nag-birthday ako pero since First Friday ng Lent. Bawal ang karne. So ang handa ko ay sopas. My favorite. Masaya naman ako duhhh. Nagsimba kami sa Quiapo tapos nakita ko ang crush ko na sakristan for the first time kasi dati online ko lang siya nakikita. And 19 years old na ako. Can you believe that? I cannot, mentally I am still 3 years old. KIMMY! Pero ayun simple birthday celebration and I am thankful for that.
Start of 2nd Semester March 20
Nag-start na ang 2nd Semester at mayroon na kaming face-to-face. Pang fourth time ko na pumunta sa PUP. 1st time nung nagpasa ng requirements. 2nd nung nag-confirm kung nasa listahan ba talaga ako ng mga may section. 3rd ay nung kumuha ako ng ID namin. Ngayon, fourth time nasa COC kami as in College of Communication. First day of Introduction of Broadcast Media. Nag-ask lang si professor namin ng expectation at syempre si bakla ang sinagot ay: "Excited na po akong makakita ulit ng pogi sa personal." The usual me lang at natawa tuloy sila dahil napaka-unserious ko. Nilapag niya rin ang final requirement namin agad-agad. SHOCKING! Ang finals daw namin ay gagawa ng 1-Day Television Program Concept Paper. Kasama na doon ang TV Station at set of programs.
Mama Aning's Death and Funeral
It was expected, but it still hurt. My auntie just passed away last year and this year my grandmother. It was really hard to process, but I am happy that she is now in a better place free from suffering. Buti nabisita namin siya last January. I miss my lola and my tita so much.
Umuwi si Daddy sa Pilipinas
Dahil nga sa pagkamatay ng lola ko, umuwi agad ang tatay ko dito. Napaaga ang bakasyon niya na dapat sa August to September pa to celebrate sana his 50th birthday celebration and my lola's 90th birthday celebration. Kaso 'yun nga, God has different plans. .
Face-to-Face Classes
I become accustomed na so far sa commuting ayan. Sa buhay komyuter na ako. Pero since hindi naman everyday ang face-to-face namin kaya nakakapagpahinga naman ako in-between. Ang face-to-face lang namin ay para sa major subject at sa PE namin kaya very limited lang talaga. Minsan once a month, minsan thrice a month. Ganyan. Tas minsan pag required mag-practice as a group aalis syempre ng bahay. Nag-practice din kami sa Sunken Garden para sa routine namin sa PE at naka-uno kami doon. BOOGSH!
College Life
Ayan na ang college life, so far nakakapag-adjust na at baon pa rin natin ang double c and a single p, which stands for creativity, competitiveness, and punctuality. So, it has really helped me a lot to cope with the endless to do lists, the scorching heat in the streets of Manila, and the straining commuter's life. Pero I have learned so much naman, from my classmates and from my professors.
UP OU MODEL
Ayan, dito nag-enroll lang ako sa Principles of Graphic Design and Scriptwriting for Educational Materials. Masaya siya and interactive kaya marami akong natutunan. Recommend ko din siya sa inyo.
Commuter's Everyday Struggle
Dito ko naranasan ang talagang siksikan sa LRT at ang rush hour na mahirap humagilap ng sasakyan pauwi grabe. The commuter's struggle is real.
Pinalayas kami sa dating apartment
Ito na ang chika. HUY, diyan kayo magaling e. Pero ito na nga kasi balahura ang isa namin kapitbahay ang isa naman feeling Edward Cullen at gising sa gabi at binubutinting ang kung anu-ano imbes na mahimbing ang tulog ay talagang nightmare siya. Ang isa naman apaka-loud ng voice hindi naman maganda kaimbyerna at pinapatae at ihi ang aso sa tapat namin grabe ang ugali. At ang yellow guy na oblak nag-side sa dalawang Hudas grabe ang ugali at kami ang nag-sashay away. Iyon lang.
Lumipat kami ng bahay
Lumipat na nga kami syempre, pinalayas nga. Parang 'di kami naman nakakaintindi. HUY si galit pala ito. Chariz! Pero ayon lumipat kami sa medyo further pero within the city lang naman. Kaya adjust-adjust si bakla sa commute and everything.
'Yun lang naman buhay pa ko, 'di lang halata. Hanggang sa susunod na kwentuhan. Baboo!
A Ba Ka Da
Ang dating inaaral ng bata
Binibigkas na ng isang tumatanda na
Kakasimula palang tumapak
Dito sa mundong bawal pumalpak
A Ba Ka Da
Akuin ang lahat ng mga responsibilidad
Biguin ang mga umaasang komunidad
Kaladkarin ang sariling pangarap sa kawalan
Dakpin ang bumabalakid na kasiyahan
A Ba Ka Da
Akala ko ang mundo madali
Bakit bawal ang pagkakamali
Kaya laging nagmamadali
Dahil dito ang matibay lang ang nagwawagi
Matulin ang pagtakbo
Ng mga maliliit na kamay ng relo
Lagi na lang nagmamadali
Ayaw huminga kahait sandali
Ang isang kisapmata ay segundo
Pagdilat muli ay nagiging isang minuto
Hanggang sa maging isang oras
Hanggang sa isang araw na ang lumipas
Hinihingal na sa pagtakbo sa oras na 'di mapigil
Pinipigil ang damdaming nakagigigil
Hanggang sa ako ay tuluyan na mapagod
Nang mabasag ko na ang relo inuuod
Hinagis at nahulog
Nagising at natulog
Mayroon bang dahilan?
Mayroon bang kahulugan?
Ang araw-araw na kaganapan
Ang gabi-gabing kadiliman
Mayroon bang kadahilanan?
Mayroon bang kinukubling kahulugan?
Kung mayroon mang dahilan
Kung mayroon mang kahulugan
Sana ito ay aking maintindihan
Dahil kung hindi ay para saan pa na ito ay aking naranasan
Mga damdaming isinasatitik
Mga titik na sa puso ko'y tinik
Mga tinik sa loob na mabigat
Mga mabigat na karanasan siyang ugat
Mga ugat na hindi mabunot-bunot kahit dumaan
Mga dumaang tao sa aking buhay nang marahan
Marahang tumuloy ngunit umalis nang 'di nagpaalam
Kaya't sugat ay lumalim at ang ilaw ang lumamlam
Ang inakalang kapanglawan na agarang mapaparam
Isang akalang nagbunsod ng marubdob na pagdaramdam
Pagdaramdam na dama sa bawat linya
Bawat linya na tagos sa kaluluwa
Kaluluwang binabangungot ng alaala
Alaala ng mga sakit na dala-dala
Dala-dala saan man ako dalhin ng tadhana
Maghihilom pa kaya ang nakaraang hindi ko mapalaya
