"Sa mga mahahalimuyak at makukulay na bulaklak ng aking kabataang naisatitik para sa alaalang aking sasariwain at babalik-balikan."
Naguguluhan at nalilito
Bakit ang nararamdaman ko'y ganito?
Nais nilang tuwid ang paglakad ko
Sa kalsadang paalon at puros liko
Nababagabag ang loob ko
Sa mga salitang sinasabi ninyo
Na nais nila na ang sarili'y baguhin ko
Dahil kailangan ko raw ng saklolo
Naliligaw at natutuliro
Kailan kaya magwawakas ang mundo?
Para matuldukan na ang lahat ng ito
At dahil ayaw niyo rin naman ako dito
Lumaki tayong naniniwala
Sa dilim nagtatago ang masama
Mga halimaw at kinatatakutang lahat na
Ngunit sa liwanag pala sila makikita
Sa tirik na tirik na araw sa katanghalian
Naglalakad sila nang malaya at nagngingitian
Imbes na mapiit sa bilangguan
Kapalit ng inosenteng napagbintangan
Ito ba ang pangarap natin para sa lipunan
Lipunang sa ating mga anak ay tahanan
Puno ng mga taong kinatatakutan
Na hindi sa dilim matatagpuan
Malapit na akong mag-college. Sa Polytechnic University of the Philippines (PUP) ako nakapasa kaya doon na rin ako mag-aaral. Sa totoo nga niyan dapat sa FEU-Roosevelt (Lamuan) ako e. Nakapagpasa na ako ng mga dokumento doon. Kaso naglabas ng resulta 'yung PUP e walang babayarang matrikula doon kaya doon ako. Taas din kasi ng babayarang matrikula sa FEU. Kaya doon ako, gusto ko naman talaga doon dahil alumnae doon ang Mommy ko.
Nga pala, ang kursong kinuha ko ay AB Broadcasting. Pakak, makikita sa TV ang lola niyo at pwede ring mambulabog sa radio. Ewan ko, dream ko na siya dati pa talaga. 'Di lang talaga halata. Kasi ganto yan, ang nilalagay kong dream course noon ay Business Administration (kaloka ka, ito ang i-te-take ko dapat sa FEU, major dapat in marketing eme), Fashion Design, Film, at kung anu-ano pa. Pero lately kasi mas naging madiin at malinaw na baka sa news nga ako talaga. Kasi andaldal ko binabalita ko agad ang mga ganap sa buhay dito sa bahay. Saka naalala ko dati na nag-ala-reporter ako nung Grade 5. Diretso lang ang bunganga ko non RA-TA-TA-TAT ang peg. So, siguro ito na calling ko. Saka umiigting ang isyu hinggil sa pagpabor ng kasalukuyang administrasyon sa pagpapasok ng mga "vloggers" para sila ang magbalita 'di umano. Kaya't kailangan ng mga mamamahayag na may tibay ng loob upang labanan ang paglaganap ng disinformation sa ating lipunan, lalo na ngayong Digital Age.
So ayun, sa October pa raw ang pasukan sabi ng mga seniors namin sa group chat na ginawa nila. Mababait sila at accomodating talaga sa mga katanungan ng mga possible blockmates ko. Kaya ngayon tengga muna ako, tagasalo ng mga utos at taga-gawa ng mga gawaing bahay.
Sinusulat ko na rin pala ang Entablado. Para sa 'di nakakaalam, iyon ay ang nobelang isinusulat ko. Kaya puros ganon ang tema ng mga tulang nasulat ko sa panahong ito. Sa ngayon may tatlong chapters palang na nasusulat. Perfectionist kasi ang ate niyo kaya antagal i-finalize ang mga kabanata. Pero may outline na ako so far, fina-finalize na lang talaga. May characters na naman, 'yung daloy at takbo na lang ng kwento ang pinag-iisipang mabuti.
May Drag Race Philippines na rin pala ngayon. Nakakatuwa, eggzoited na ko manood. Bet ko sina Precious Paula Nicole, Vinas Deluxe, at si Turing.
Ayun lang, update ko kayo ulit tungkol sa buhay-buhay ko hehe.
Hanggang sa muli,
Marikit.
The door that offered a warm embrace
The doors that shuts itself in your face
Once I held the knob I felt numb
In melancholy I completely succumb
Kamay ay nangangatog
Puso ay kumakabog-kabog
Gusto kong magdabog
Pero ako pa ay pagal at bugbog
Hindi ko na namamalayan
Kapag ikaw ang naririyan
Ang takbo ng oras ay bumibilis
Ang tibok din ng puso'y walang mintis
Nakakatakot naman ang umibig
Pero kung ganyan ka makatitig
Nakakaakit pa ang iyong tinig
At parehas pa nga tayo ng hilig
Pero kung ang ating kwento
Ay puros kilig at 'di seryoso
Maari mo na akong bitiwan
Dahil hindi ko kayang masaktan
At kung ako ay dadalhin sa simbahan
Nais ko lamang malaman
Na kung ako ba ang magiging laman
Ng iyong puso, magpakailaman
Sabi ko noong ako'y bata pa
"Gusto ko ng tumanda"
Nagmamadali dahil kakaunti lang ginagawa
Nabuburyong ang pasaway na bata
Ngunit ngayong ako'y malaki na
Saka ko lang napagtanto na 'di pala masaya
Sana ay hindi ko minadali ang pagkabata
Dahil kung dumaan ito'y parang bula
Ngumiti at lumuha ka dahil ang buhay ay ganito
Dahil kahit gaano pa kadami ang pilak mo't ginto
Ang nakaraan ay hindi maibabalik nito
Kaya't bawat oras na dumaan sulitin mo
Sabi nila ang puso ay tila isang dagat
Taglay ang lalim ng tubig-alat
Dito lumalangoy ang pag-ibig na salat
Naghahanap ng paraan paano magiging sapat
Hindi pa nasasaliksik ang lahat ng karagatan
Mayroon pa ring lihim na hindi natatagpuan
Gaya ng taong walang mapagsabihan
Sinasarili ang bawat pinagdadaanan
Kung mayroon mang mangahas na sumisid
Sa kaliliman ng dagat na kay tagal na nakapinid
Mapalambot mo kaya ang taong namanhid
Sa lungkot ay nalunod kaya't nagkulong na sa silid
Iisang jeep ang ating sinakyan
Pero isa-isa kayong nagbabaan
Hanggang sa ako na lang ang laman
Ng jeep na minsan nating sinakyan
Mayroong mga nagmamadali
Malapit nang mahuli
Mayroong mga 'di mapakali
Malapit nang maihi
May nag-wa-one two three
May natutulog sa tabi
May nagdadaldalang magkaklase
May magjowang malandi
'Sang munting pasilip
'Yan ang buhay sa jeep
Saksi ang tsuper sa bawat trip
Kaya't sa biyahe, 'wag kang mainip
Sa bawat oras na pumapatak
Nakatunghay sa puso mong nabibiyak
Ang puso kong durog at matang pagod kakaiyak
Dahil narito akong humahanga sa'yong tatag at tatak
Ang sayo'y magmahal
Maituturing kong sugal
Maaring sandali, maaring magtagal
Maaring kumapit, maaring mapagal
Ngunit kung papakaisipin
Wala namang malayong bituin
Sa taong nais itong abutin
Sa taong nais itong mahalin
Kaya't kung ililingon mo sa akin
Ay hindi ko na palalampasin
Ikaw ay hahagka't patatahanin
At ang panibagong kabanata'y isusulat natin
Kung ang ginintuang boses ay ikukubli
Paano ito makakagawa ng bahaghari
Paano ang inspirasyon ay magsisindi
Sa mga kandilang malapit na mapundi
Kung ang mga kwento ay itatago
Paano ito magpapangaral sa walang tuto
Paano ito makahahaplos ng mga puso
Sa mga sabik na mahandugan ng saklolo
Kung ang musika ay 'di tutugtugin
Paano diringgin ang mga panalangin
Paano sasayaw, Paano lilibangin
Ang taong 'di maamin ang damdamin
Kung ang sining mo'y walang kulay
Paano ito magbibigay-sigla sa buhay
Paano ito mabibigyang hustisya at saysay
Sa mga taong nahihimlay na sa hukay
Kung ang lakas ay iyong isasantabi
Paano dadaloy ang dugong likas sa hari
Paano sisigla ang mga braso't binti
Ng mga atletang dala ang dangal ng ating lahi
Kung ang ganda ay iyong itatanggi
Paano na ang hangaring makapagsisilbi
Paano na ang tagos-pusong talumpati
Sa mga mayuyumi't natatanging binibini
Kaya't pangarap mo'y abutin
Malayo man at imposimbleng kamtin
Maniwala ka't iyong sungkitin
Ang mga nagniningning na mga bituin
Nang may biglaang kumalabit Si Kamatayan ay lumalapit Ang dibdib sumikdo't namilipit Pwede ba manlimos kahit isang saglit ulit Hinahabol...