Sa paglubog ng haring araw
Kumalat ang dilim sa paligid
Ang liwanag ay unti-unting pumanaw
Sa loob ng aking munting silid
Sa pagsapit ng hatinggabi
Nahati rin ang ngiti at simangot
Tinago ang tunay na sarili
Gising akong binabangungot
Nagniningning kapiling ang bituin
Kausap ang sarili sa salamin
Sa bukangliwayway ay tutunghayan
Nangungulilang araw sa ulap na nagdaraan
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento