"Sa mga mahahalimuyak at makukulay na bulaklak ng aking kabataang naisatitik para sa alaalang aking sasariwain at babalik-balikan."
Lumabo man ang isipan
Hindi man malaman
Kung umaaraw o umuulan
Kung anong oras o buwan
Hindi naman makakalimutan
Sa aking pusong timtiman
Ang tunay kong kayamanan
Ang pamilyang aking tahanan
Silang magsisilbing isipan
Kung manlabo na itong tuluyan
Silang magsisilbing katawan
Kung manghina na akong tuluyan
Hindi ko man makilala ang pangalan
Kahit hindi ako maayos makipagkwentuhan
Alam ng aking puso na ikaw ang siyang minamahal
Sa kaloob-looban ng aking puso ikaw ay magtatagal
Mga masisiglang busina ng hari ng kasada
Habang binabagtas ang mataong kalye ng Maynila
Hatid-hatid ang mga estudyante sa eskwela
At sa trabaho naman ang mga manggagawa
Ngunit ang gobyerno'y pilit na buburahin
Ang mga tsuper at komyuter sa kasaysayan natin
Parang kasinungalingan na lamang ang namamayani
Sa bayang ang mga lider ay bingi at mga nasa laylayan ay pipi
Tutulan natin ang pagbura sa mga hari ng ating kalye
Dahil kapag ang ating mga tsuper ay tuluyang sinisante
Ang mga kalsada natin ay magiging miserable
Pagkat hindi na tungo sa modenisasyon ang biyahe
I'll just be your best man, I guess
But that doesn't mean I'll love you any less
Always know that you're my greatest
I just don't fit the wedding dress
Through and through, I'm your best friend
Your shoulder to cry on when you're heart's been broken
But I'll only be on your life's weekends
Because you only see us as friends
Maybe it's because you wish I were the girl of your dreams
Or maybe it's because I am not a shiny pearl of the seas
I will not be the one you'll hold hands in front of a priest
And seal it with "I dos" and altar's kiss
I just wish my love for you will be free
Flying, soaring up above like the birds from the tallest tree
I hope you know that I'll love you till I die
We're just afraid to give it a try
Mga kumukutikutitap na abot-taingang ngiti Noong tayo ay mga bata pang mumunti Umiindayog sa mga tugtog pang-Pasko Habang nakapila’t humihingi ng aguinaldo
Dating payak at karaniwang pagsasalu-salo
Sabayan pa ng inosenteng pagtingin sa mundo
Kasama ang pamilyang kumpleto at buo
Ang sarap balikan ng mga nagdaang Pasko
Sa matuling pagtakbo ng oras at panahon
Mga kasiyahan sa nilimot at atin nang binaon
Sadya bang nagbago na ang selebrasyon
O mahirap nang pasiyahin mga puso natin ngayon?
Ngayong Pasko, kaliwa’t kanan na ang suliranin
Ang pagdanak ng dugo sa Gaza, Palestine
Ang mga taga-Congo na tahasang inaalipin
Ang mga tsuper ng tradisyunal na jeep ay sisisantehin
Magiging matamis pa rin kaya ang mga tsokolate?
Magiging malinamnam pa rin kaya ang nakahandang putahe?
Makapagpapahinga pa rin ba sa biyahe pauwi
Pauwi sa nakaraang mga Pasko na siyang minimithi
Sa pagdaan ng nagmamadaling takbo ng buhay
Ang Pasko nga ba ay nagbagong tunay?
O sadyang tayo na ang binago ng panahon?
Kaya’t sinasaliksik ang lalim at saysay ng kagalakan taon-taon
Isang makamasang araw sa ating lahat, mga Isko at Iska!
(Wow kala mo may readers talaga ako AHAHAH. Practice lang!)
AHHH 2nd year na ako sa PUP. Can you believe it? Because I can. HUY! Naadik na ang mga bakla sa HUY at KIMMY na 'yan nagkakahawaan na kami.
Anyways, sobrang daming ganap ever since tumtuntong ako sa second year era ko as a Broadcasting Student. This has become an era of growth, of limitless possibilities, and of venturing outside the box. Hala si rule of threes!
Pero, ayan, second year na mas marami na kaming courses related sa broadcasting na. Kaya talagang pasabog ang mg learnings at activities. Pero meron pa ring GEED na 'yan pero bet ko naman sila.
NIGHT SHIFT
Let's start with our schedule na talaga namang pang-gabi era na ang mga accla. Kasi may schedule na kami ng 6PM to 9PM at 3PM to 6PM. Face to face ito kaya nakakaloka ang pagbiyahe sa gabi.
During the first times na gabi ang uwi ko sinasabayan ako ng nanay ko umuwi. Sabay kami sumasakay sa Cubao. Pero eventually nasanay na rin ako bumiyahe mag-isa pauwi. Napaka-traffic nga lang.
I think proud na ang 14 year-old self ko na alam ko na bumiyahe ngayon.
BROA COURSES
Ang BROA courses namin ay grabe na. Meron na kaming Writing and Production for Broadcast Media. Magkahiwalay na subject siya ha so may writing sessions and lectures kami. Plus may production classes, which is very technical and scientific.
Crush ko rin pala prof namin. Okay judge me na. Gusto ko na kasi ng older guys at may trabaho na. Guys, be practical. Pero ayun siguro ang babaw ko talaga kasi na-inlove ako nung natawa siya sa pag-i-introduce yourself ako.
Ang sabi ko lang naman ay ako ay 19 year old stunner from Marikina. And my expectation is that I want to be a documentarist in the future so I want to learn from his expertise to become a reponsible, sensible, and incerdibel storyteller. Dahil naniniwala ako na bawat tao may kwento, at bawat kwento may kwenta.
Kaya ayan natawa siya sa akin. Pasabog ko naman kasi lagi.
Plus 'yung Communication and Media Theories, Media Ethics, and Media Laws. CMT okay siya sa akin, elaborate ko later. Media Ethics parang joke time lang siya actually. Media Laws pigaan ng brain cells talaga.
DZMC-YCG Audition
Nung nalaman ko na kailangan ng credentials sa Curiculum Vitae kaya naman si bakla. Game face on na sa pagsabak sa org life.
Plano ko na talaga sumali ng YCG wala kasi ang hirap ng audition talagang sinasala ang talent. HALA SI TALENT PORTION PALA. Pero andami rin kasing matututunan sa pagsulat ng balita at in over-all production. Kaya go talaga ako dito.
Nag-register ako nun mga Wednesday na. Actually pasabog na rin talaga mga sagutan ko sa forms. Queen of adjectives, alliteration, and rhyming ang atake ko diyan.
Tapos ang first phase ang kaloka, ginawa ng November 1. Kaya si bakla after magpunta ng sementeryo ay nag-writing challenge agad ng news. Maganda news na napunta sa amin kasi may flow na agad akong naisip kaya madali siya about sa first F2F airing ng YCG after 3 years.
Second phase ay news anchoring ng English at Filipino. Nadalian ako sa Filipino pero so far suprisingly okay rin naman ang English. Gusto ko pa rin mag-field reporter naman. Or sa showbiz reporter na ako talaga.
Sa third phase ay disk jockeying. So far dito ako nadalian kasi it's a test of personality and voice. So far naman kaya ko makipag-banter sa other personalities ko. Ang hindi ko malilimutan dito ay ang pag-ko-connect namin sa isaw at kabayo bilang pang-intro. Nag-talk dirty to me girl outfit ako nito at boogsh pasok sa banga naman.
Sa fourth phase naman ay interview. Dito rin ako nadalian kasi madaldal talaga akong tao. At gustong-gusto ko pag-usapan sarili ko. So ayun naglapag ako ng quotes here and there para magpa-impress. Pero talagang masungit at walang reaction sila habang ini-interview ka. Pero kiber lang ako 'no. Mas supladita kaya 'to KIMMY!
Nakapasa ako sa YCG at nakapasok sa Writing Department. Aba ewan ko na lang talaga kung hindi. 60 na tula yata pinasa ko sa portfolio 'no at mga dabest 'yon 'no.
TK
Tiki-Tiki naman for today. Ayan So Teatro Komunikado naman ang sunod kong in-audition-an. Actually wala nga akong na-receive na updates from them. Narinig ko lang kay Aizzel na audition day na pala kinabukasan kaya wala akong preparations whatsoever.
Kung hindi ako nagtanong malamang hindi ako nakapag-audition.
May pasok pa kami non the dqay before ng audition kaya nakakaloka pagod pa ako. Ang aga pa dahil 10AM call time ko.
Pag dating ko doon medyo delayed pa dahil nag-earthquake drill daw kinemberlu. Kaya medyo late na. So chinika-chika lang kami ng mga members na nagbabantay sa auditionees. First time din uli nila magpa-audition ng face-to-face.
So ayun na nga mga 1 hour or mahigit yata ako naghintay. Kasi 10AM ako dumating pero sumalang ako mga 12NN na. Kasabayan ko pa mga freshie 'di ba. Hindi naman nalalayo ang face ko sa fresh. Fresh from the burol. KIMMY. Ayan so mga baguhan pa sa mundo ng PUP ang mga kasama ko.
At ang nakasabay ko noon na sumalang sa mga levels ay mga taga BAPR mga Advertising and Public Relations sila. At freshie din. Ang isa ay walk-in auditionee at ang isa ay nag-register pero dapat mag-ba-back-out. O 'di ba ang interesting parang libro naman.
Tapos nabanggit ko nga 'di ba na may dalawang levels. Ang una ay gigisahin ka ng mga members at pangalawa ay sa mga execs or executives, sila 'yung mga officers ng organization.
Sa unang level. Sinabihan agad kami na mababa ang energy grabe naman. Ako mababa ang energy? Baka lumalaklak 'to ng cobra? KIMMY lang. Ayun interview-interview ang atake ganyan. Sino ka? Anong ulam ka? Fast talk ka na ba?
Ganyan tapos may improvisation acting kami. Ang atake raw ay pag nagsabi ang direk namin na magbago ng genre dapat magbabago rin acting namin. At ito pa may mga gamit na random na nakalagay sa lamesa sa likod. Ang twist ay gagamitin namin ang napiling item pero not as the item itself. For example hanger ang kinuha ko, hindi ko siya pwedeng gamitin na hanger dapat as kutsilyo kunwari ganern.
Ang atake napapalaugh si ate girl ninyo habang nag-a-acting. Paano ba naman kasi biglang nag-horror (na ang rinig ko ay chorus, bakit naman chorus? Teatro ka sumali teh hindi sa choir) tapos biglang nag-shift sa action. Napalaughter talaga si watashi wa. Kasi sabi ko may mumu doon sa gilid tapos nung action biglang naghagis ng bomba.
Tapos ayun pala napagalitan kami kasi hindi raw kami serious with serious films. Naiyak nga 'yung isa e kasi binaboy raw namin 'yung art, which is I understand naman kaya nag-sorry ako seriously. Tapos ayun binali ko rin pala 'yung hanger kasi ginawa ko siyang kandila kunwari.
Basta ang chaotic ng acting session at patawa-tawa kami at ako especially. Tapos 'yung isang part ng acting ay emotions naman. Kung masaya, malungkot, galit, takot, at nakalimutan ko yung isa naumpog kasi ako kahapon sorry na ha. Ayan ang ganap then nagsabi kami ng number tapos pinag-plus tapos iyon ang binunot na linyang i-a-acting namin. Ang nabunot ay "Pinaparusahan na tayo!" Ayan nag-actingan naman kami this time mas serious at mas professional ang atake pero wala e na-disappoint na sila.
Well 'di ko na i-di-detail at baka maging nobela pa ito masyado.
Sa level 2 ayan mga execs na. Mas dry ang atake ng tanungan. So ayun disappointed na naman sila dahil hindi namin naintindihan ang certain instructions. Well, mga ate gutom na 'tong mga 'to 'no. Saka pagod kakatayo nang isang oras naman. Saka wala talaga kaming kain pa no'n at pina-process pa ang panggigisa ng una.
But in the end naging close ko 'yung dalawang nakasabay ko. Sabi ko nga sa kanila na best friends ko na sila e dahil may collective trauma na kami.
Ayan in the end hindi ako nakapasa sa teatro, which is apparently dahil daw sa mga kasama ko but I don't regret meeting them naman. Siguro hindi ko lang talaga time pa. Anyways, ito nga pala 'yung sinayang niyo. Babalik na lang ako next year kala niyo ha. Sabi nga ni late anchor na si Mike Enriquez na "Hindi ko kayo tatantanan!"
F2F
Ayan nakakapagod din nang sobra ang face-to-face 'no. Nangayayat ako nang sobra. Ang hirap din umisip ng susuot pag walang unifrom kaya paulit-ulit na lang. #ProudOutfitRepeater. Saka sanay na rin ako sa Pureza, Anonas St., at sa COC. Parang second home na talaga siya. Ayoko lang mag-commute nang umaga lalo na pag Monday. Para kang sardines in a can. OA naman. HAHAHA.
Mass Society Theory Report...
Balik-Sinta...
Dokyu...
Org Life...
Prod Life...
Nang may biglaang kumalabit Si Kamatayan ay lumalapit Ang dibdib sumikdo't namilipit Pwede ba manlimos kahit isang saglit ulit Hinahabol...