"Sa mga mahahalimuyak at makukulay na bulaklak ng aking kabataang naisatitik para sa alaalang aking sasariwain at babalik-balikan."
Pwede mo naman akong kausapin
'Di naman kita dededmahin
Ikaw pwede ba kitang kausapin
May gusto lang sana akong linawin
Siguro ay ayos ka na sa ganito?
'Yung nakakalito, 'yung malabo?
Hayaan na lang ba natin ang mundo
Kung tayo talaga, muling magtatagpo
Kaso kasi naiwan natin sa ere
'Di sigurado kung bawal o pwede
Nasa gitna pa rin kung mananatili
Kahit walang katiyakang mapipili
Naiiwan akong mag-isa
Gano'n ka rin naman pala
Bakit ba natin pinili?
Ang sa sarili'y manatili
Nasaan ka na ba?
Andito lang naman ako
Heto naghihintay sa wala
Nilulunod ang sarili sa trabaho
Ayaw mo ba talaga tayo?
O baka ayaw mo lang ako
Meron ka na yatang ibang gusto
Ayos lang, sanay naman ako matalo
Nasaan ka na ba?
Andito pa rin naman ako
Heto naghihintay na naman sa wala
Umaasa na naman ako sa'yo
Sumikat ang araw
Naaninag ang sikat
Walang ulap na matatanaw
Magdamag na dilat
Hanggang sa kumilimlim
Namuo ang mga ulap
Sumilong muna sa limlim
Hinintay tumila ang luha ng alapaap
Hanggang sa lumiwanag ang langit
Ngunit hindi na muling napagmasdan
Isang kandiling-ulap, isang saglit
May bahaghari kayang maaabutan
I hope when you see my name
You'll remember how we play the game
You'll change, but I'll always be the same
I hope when I see your name
I will forget that I was never your aim
But my heart is always for you to claim
Always the odd
Never the even
Thrown in the mud
Twenty- four seven
Why do I always have be on the hate's receiving end
Why do you give me vibrant colors and expect me to blend
I will not adjust anymore, I will not backward bend
I will stay true to my core, I will no longer pretend
Beat me down
I will be rising from the ground
Banish me from town
I will leave without a sound
Why do I always have to be on indifference's receiving end
Why do you give me striking colors and expect me to blend
I will not adjust no more, I will not backward bend
I will stay true to who I am, I will never ever pretend
Kung ako man ay tahimik
Dinadaan lahat sa titik
Doon puso'y nagtitirik
Ng kandilang nanabik
Kung ang bibig ay 'di mangusap
Magdurugo na lang ang kaibuturan
Ang pusong laging nangangarap
Na marating ko na ang kalangitan
Bagaman ako'y nanahimik
Asahan mong sumisigaw ang titik
Ang siyang piping humahalik
Sa damdamin kong matalik
Ina ng Walang Mag-ampon
Ako ay iyo pong ampunin
Para gabayan sa tamang direksyon
Sa pag-ibig na kakalingain
Balutin mo po ako ng lampin
Ng iyong liwanag at aruga
Ako po ay inyong dalhin
Sa langit na pugad ng galak at grasya
Sa mundong mabigat sa dibdib
Suliranin ko'y inyo pong pinagaan
Kahit ako man ay magtago sa liblib
Inang Maria, ako iyong matatagpuan
He can but he didn't
His love is not hidden
It is non-existent
So it's time to start erasing
This lonely feeling
He is his own person
And it will definetly worsen
If I don't stop loving him
I'll be the only victim
In this unrequited hymn
He can but he didn't
Why am I still chasin' the footprint
He left behind
And all those memories remind
But I will no longer rewind
Kung ayaw niyo sa akin, edi 'wag
Bahala na talaga, hindi na ako papalag
Akala mo naman may kung anong nalabag
E 'yung ugali mo naman 'yung balagbag
Isarado ang pinto nang mabuti
Siguraduhing kandado'y mahigpit, matindi
Ayos lang maiwan mag-isa ngayong gabi
Bangungot ko'y nagbabalat-kayong mabuti
Kung mahimbing ka sa aking pagkabalisa
Susuko na lang, baka ako'y sumpain mo pa
Iyon na siguro ang sa akin ay itinadhana
Maging antagonista kahit ikaw naman ang nagsimula
Sa paghihintay ako'y nagkauban
Ang tanong sa'kin, hanggang kailan?
O dapat bang katanungan...
Ay nag-aabang ba ako sa kawalan?
Nagdarasal sa sangkalawakan
Para lang mahanap ang kasagutan
Mag-isa na lang ba ako sa walang hanggan?
O mag-aabang pa rin ako sa kawalan?
Ikaw ang alin sa pag-aalinlangan
Ako ang kasi sa walang kasiguraduhan
Sa mundong ito na walang katiyakan
Heto ako at nag-aabang sa kawalan
Tirisin mo ako na parang insekto
Tiisin mo ako na parang gutom
Tadtarin mo na rin ako ng martilyo
Ta's budburan ng asin para 'di maghilom
Putulin mo ang aking dila ng kutsilyo
Tahiin ang bibig gamit ang pang-gantsilyo
Pahiran mo na rin ako ng gasolina
Sindihan mo nang tuluyang masunog na
Sugatan mo pa ang aking loob
Sungitan mo lagi para sa bangka'y tumaob
Sabihan mo na rin ng mga salitang kulob
Ta's pag gumanti ako pa 'yung walang utang na loob
Ang misyon ko lang ba ay maging konsumisyon?
Pagkat bawat galaw ay laging maling desisyon
Tutal naman ang iyong mga samo, litanya, at petisyon
Ang mawala ako sa sarili at lamunin nang buo ng ilusyon
Namimisss na kita, Juan
Pero natitiis mo nga ako, ewan?
Kaya titiisin ko rin 'di magpaalam
Hanggang kailan? 'Yun ang 'di ko alam
'Di mo naman kasalanan
Na ikaw ang aking natipuhan
Kaya sana 'di ka na maguluhan
Ayos lang kung 'di mo ako magustuhan
Bakit ko ba kasi inamin
Ang nililihim kong pagtingin
Bakit 'di ba natin linawin
Kung ano ang tunay na meron o wala sa'tin
At sa pagsapit ng hatinggabi
'Di mo man lang ba ako naiisip
Hanggang sa liwanag ay mapundi
'Di mo man lang ba ako napapanaginip
Mayroon ba akong hinihintay?
Pagkat ako ay nilalamon ng pagkainip
Wala na ba talagang pag-asang ibibigay
Na sa pagkabagot ko sa buhay ay sasagip
Sana pag liliwanag ang gasuklay na buwan
Sana ako ang nasa isipan, napapaniginipan
Doon ay 'di na ako gigising pa kailanman
Dahil do'n lang kita makikita't mahahagkan
Umiikot-ikotang paligid
Mga luha sa mata'y nangingilid
Mga paningin ko ay tila lumalabo
Ako na yata ay navevertigo sa'yo
Akala ko may ibig sabihin
Ang mga pinag-usapang damdamin
Kaya paisa-isa, dahan-dahan kong inamin
Kaya ngayon nahihilo nang ako'y lisanin
Nasusuka, ngunit ang sinuka ay ang salita
Na sana ay tayo na lang dalawa
Bakit ko ba ginawa? Ika'y lumayo
Ako naman dito ay nahihilo, natutuliro
Sa sobrang init
Nalulusaw, natutunaw, nauuhaw
Tayo'y hinog sa pilit
Ako, ako, ikaw, ikaw
Tinagong damdamin
Niligaw, niligaw, niligaw
'Di na dapat inamin
Ang gusto ko ay ikaw, ikaw, ikaw
Kung maibabalik ang dati
Malinaw kong nililinaw
Na wala akong pasintabi
Pinili na ay ikaw, ikaw ikaw
Kumukulog, kumidlat
Nagagalit ang kalagitan
Bakit ba kasi ayaw mo sa'kin
Pwede ko pa bang pilitin
Sumasayaw ang mga puno
Tinatangay pati aking puso
Bakit ba nahulog sa'yo
Ginayuma mo yata ako
Bumabaha ng aking luha
Inaanod na ang aking diwa
Ginagunaw na rin ang aking mundo
Bakit 'di ka ba mawala sa isip ko?
Ikaw ang Henesis
Ikaw rin ang Apokalipsis
Ikaw ang sisira ng aking daigdig
Dahil lang sa pag-ibig
Nabasa mo na ang mga sinulat
'Di ka man lang ba nagulat
Nagustuhan mo ba talaga ang mga tula
O ngumiti ka lang dahil mabuti kang tao
'Di ko kailangan ang awa, ang pasensiya
Gusto ko unawain, may gusto ka ba sa 'kin?
O siya at siya pa rin ba talaga?
Wala na ba akong magagawa?
Mas gugustuhin ko pa makita kang gago
Nang mapapalitan ng galit sa 'king puso
Pero bakit pinili mo maging mabuting tao
Ako tuloy ang nahihirapang lumayo
Iniikot-ikot mo
Kaya nahihilo
Bakit ba ako sumakay sa'yong tsubibo?
Sinabi ko naman sa'yo
Pinilit-pilit ko
Kahit hindi ako ang iyong gusto
Tumataas, bumaba
Naduduwal akong bigla
Dapat 'di na ako sumama sa iyong gala
Pinipikit aking mata
Dahil ayoko makita
Na kahawak kang kamay na iba
Akala ko masaya magpaikot-ikot
Akala ko kaya ko ang iyong pasikot-sikot
Pero ano ang iyong dinulot?
Sumasakit ang ulo, 'di naman ako sexbomb
Kumikirot ang puso, kahit 'di na-lovebomb
Ewan ko sa'yo, nililito mo lang ba ako???
Nang may biglaang kumalabit Si Kamatayan ay lumalapit Ang dibdib sumikdo't namilipit Pwede ba manlimos kahit isang saglit ulit Hinahabol...