"Sa mga mahahalimuyak at makukulay na bulaklak ng aking kabataang naisatitik para sa alaalang aking sasariwain at babalik-balikan."
Umaaraw ng madaling araw ng alas kwatro
Umuulan sa loob ng aking kwarto
Hindi nauubos ang mga kwento
Pero nauubos ang panahon para sa'yo
Dumidilim ng alas dose ng tanghali
Lumiliwanag ang iyong mga ngiti dati
Ngunit ang presensiya mong dama ko parati
Ngayon ay nawawalang unti-unti
Tinitipid ang mga pag-uusap at paglibot
Ginagastos ang mga alaalang pilit nililimot
Sabi nila pag maikli ang kumot, bumaluktot
Pero andito ako't naghihintay sa pag-ibig mong kuripot
The cruel and catastrophic society rendered me motionless
Life casted a curse, living treated like pest
If being worst is deemed recognition, then I am the best
Should not shed a single tear, for the torture made me emotionless
The world is dancing in a heartbeat, while my world is motionless
Two left feet bestowed to a sore loser that is lifeless
Dancefloor is a hell on earth hunting the prey's nest
My body stores the used charcoal inside my chest
Lakas ng katawang-lupa'y panandalian
Kapag dinapuan ng karamdaman
Naroon ang misteryo, ang kababalaghan
Tumawag sa Panginoong gagamot ng kasakitan
Walang sino man ang may hawak ng lunas at kaalaman
Upang hilumin ang nagdarahop nating kalooban
Tanging ang Diyos ang papawi ng kapanglawan
Siya'y dadamay sa atin tulad ng isang kaibigan
Hindi ka nag-iisa sa banig ng kahinaan
Nakaantabay ang rosaryo ng Birheng hangad ang ating kagalingan
Sa oras ng misteryo ng karamdaman, kahirapan, at kamatayan
Huwag mag-atubiling tumawag sa Kanya para sa ating kaginhawaan
Nang may biglaang kumalabit Si Kamatayan ay lumalapit Ang dibdib sumikdo't namilipit Pwede ba manlimos kahit isang saglit ulit Hinahabol...