"Sa mga mahahalimuyak at makukulay na bulaklak ng aking kabataang naisatitik para sa alaalang aking sasariwain at babalik-balikan."
Walang hinto ang pagbuhos ng ulan
Binabayo pa ng pag-ihip ng hangin
Dala ng habagat na nararamdaman
Ang aking bawat siphayo at dalangin
Ang daluyong na marahas na humahampas
Habang ang baha ay patuloy na tumataas
Binubuno ang aking natitira pang lakas
Hindi man lang ako nakaligtas at nakalikas
Abot-dibdib na ang baha nang sumuong
Wala man lang sa aking tumulong
Dala-dala ang natitirang pag-asang lumaban
Bago ako malunod at agusin nang tuluyan
Mga taong nakahiwalay sa lipunan ng realidad
Utak ay malayo at kung saan-saan napapadpad
Mga bakasyong engrande at lumilipad-lipad
Nakasarado ang mga pitaka at nakatikom ang palad
Hindi makatayo at hindi makalakad
Mga paang sa lupa ay 'di sumasayad
Nasanay na laging nakatingkayad
Dahil sa pribilehiyong nagpatingkad
Mga may taong may pilak na kutsara't tinidor
Samantalang ang iba sinisinghot na lang gamit ng pintor
Ang lipunang nahahati sa dalawa dahil nagbubulag-bulagan ang kunsintidor
Kaya't nalulubog nang nalulubog ang mga kapatid nating nasa laylayan na mga sektor
Putol ang mga panulat
Tikom ang mga bibig
Boses ay namamalat
Sa usapin ng pag-ibig
Kapos-palad na naglalakbay
Tanawin ang magkakahawak-kamay
Samantalang naglulupasay
Ang pusong nag-iisang nabubuhay
Kung hindi ako nilikha para magmahal
Sana ang puso ko'y inyo nang tinanggal
Para hindi na maging isang hangal
Na maghintay sa pag-ibig na hindi naman dadatal
Ayaw ko na tumanda
Mas mabuti pang pumanaw na
Nang mayroon pang sigla
Kahit pa marami pang "sana"
Mabuti pang maaga
Mayroon pang alaala
Mayroon pang gugunita
Kaysa mapuno lang ng pagkadismaya
Ayaw ko na tumulad pa sa mga matatanda
Na araw-araw bugnutin, tila nilisan na ng tuwa
Gusto ko baunin ang mga ngiti at tawa
Sa kabilang buhay, kung saan ako ay magpapahinga
Mga estrangherong may pinagsamahan
Dating magkakilala at magkadaop ang mga palad
Mga estrangherong may pinag-awayan
Dating nagtatawanan, ngayon ay kapus-palad
Ang dating magkalapit ay lumalayo naang loob
Ang bangkang sinasakyan ay unti-unti nang tumaob
Maisasalba pa ba ng maraming lumulutang na salbabida
O baka lumubog na lang na poot, hinanakit, at lungkot ang dala
Kung maisusulat natin muli ang ating salaysay
Marahil ay huwag na lang sana simulan
Sa simula palang ay lumakad na tayo sa magkaibang tulay
Para wala ng estranghero ang magdusa at masaktan
hurt people hurt people
end the cycle, end the ripple
better people better circle
end the battle, end the trouble
Nang may biglaang kumalabit Si Kamatayan ay lumalapit Ang dibdib sumikdo't namilipit Pwede ba manlimos kahit isang saglit ulit Hinahabol...