"Sa mga mahahalimuyak at makukulay na bulaklak ng aking kabataang naisatitik para sa alaalang aking sasariwain at babalik-balikan."
Sa bawat araw na lumipas
Ikaw ang laman ng alaala kong walang kupas
Sa bawat along humahampas
Alaala mo'y 'di na mababalik ng oras
Kaya't kung ito'y iyong masumpungan
Hinihiling na huwag kalilimutan
Na minsang sa 'yo uminog ang aking daigdig
Kahit mag-isa lang akong umiibig
Umiiyak aking mga mata
Tuloy-tuloy na agos ng luha
Dahil ba sa sakit na nadarama
O dahil sa pangungulila
Kung 'di ka na maalala
Ang puso ko ay 'di magsasawa
Na babalik at gugunita
Sa kwentong sinulat nating dalawa
Naglipat na ng pahina
Umusad na ng kabanata
Samantalang ako'y naiwan pa
Doon sa pinakaumpisa
Sa librong tayo ang kumatha
Tayo rin ang siyang protagonista
Sadyang mapaglaro nga ang tadhana
Dahil ipinagkait sa 'tin ang wakas na masaya
Bakit ka pa nakilala?
Kung ang gugustuhin ko lang pala
Ay ang mabura at mawala ka
Sa aking mga alaala
Bakit pa sinulat ang nobela?
Kung sakit din pala ang dala
Ng mga iniwan mong alaala
Na bibitbitin hanggang pagtanda
Nang may biglaang kumalabit Si Kamatayan ay lumalapit Ang dibdib sumikdo't namilipit Pwede ba manlimos kahit isang saglit ulit Hinahabol...